Ergotherapeut - Nele Hostie

Voorstelling

Nele Hostie is een erkende Ergotherapeute bij de FOD Volksgezondheid en is lid van Ergotherapie Vlaanderen.

In 2002 behaalde ze haar bachelordiploma in de ergotherapie aan de Vesalius Hogeschool te Gent. Waarna ze zich bijkomend specialiseerde in de educatieve benadering voor personen met een autismespectrumstoornis via de posthogeschoolvorming aan de Hogeschool van Hasselt. Met deze eerste bijkomende vorming wil Nele een betere educatieve ondersteuning bieden voor personen met autisme, meer specifiek binnen het onderwijs en in de thuissituatie.

In 2009 volgde Nele aan de Thomas More Hogeschool in Geel een basiscursus bewegingspedagogiek gebaseerd op het werk van Veronica Sherborne.

Meer recent, in 2018, nam Nele deel een een project van het Academisch Centrum voor Verpleeg- en Vroedkunde over fixatiearme zorg, waarvan ze afstudeerde als Valexperte en waarvan ze tot vandaag ambassadrice is.

Nele geniet als Ergotherapeute  een ruime ervaring:

• bij kinderen met leer- en ontwikkelingsproblemen.
• met rolstoel- en hulpmiddelenadvies bij VAPH-dossiers.
• met zelfredzaamheid van bewoners in woonzorgcentra.

Werkwijze

Als Ergotherapeut streeft Nele naar verbetering van de levenskwaliteit door het onderhouden en ondersteunen van betekenisvolle activiteiten en het ‘actief deelnemen‘ aan het dagelijks leven voor de thuiswonenden. Nele begeleidt op maat, wat betekent dat de doelstellingen afhankelijk zijn van de hulpvragen en de ondersteuningsnoden van de cliënt.
 
Samen met de cliënt wordt op zoek gegaan naar wat de interne en/of externe obstakels zijn, om op die manier zo optimaal mogelijk te blijven functioneren in de vertrouwde woonomgeving, met als doel het stimuleren van het persoonlijk welzijn. Het herwinnen, verbeteren en in stand houden van de zelfstandigheid gebeurt door middel van omgevingsaanpassingen, hulpmiddelen of methodeverandering.

Specialisaties
 

• Auticoach: Kinderen en gezinnen die te maken hebben met een autismespectrumstoornis, inzicht leren verwerven in en het aanleren van sociale, emotionele en communicatieve vaardigheden, boodschappen doen, structuur aanbieden, ondersteunen van executieve functies en centrale coherentie.
   

• Sherborne: Deze bewegingspedagogiek stimuleert de motorische, cognitieve en affectief-emotionele ontwikkelingsmogelijkheden van kinderen en volwassenen. Sherborne is bedoeld voor alle leeftijdsgroepen: baby’s, peuters, kleuters, kinderen, jongeren, volwassenen en senioren. Sherborne vindt ook steeds meer de weg naar andere terreinen zoals management en teamwerk.
   
• TyTienTwee^©: TypTienTwee is een methodiek voor kinderen met fijnmotorische problemen, dyspraxie, dyslexie, dysorthografie en autismespectrumstoornis die het moeilijk hebben om te schrijven. Bij deze categorieën van kinderen schiet de schrijfmotoriek vaak tekort en hoewel ze wel weten wat ze zouden willen schrijven, krijgen ze hun gedachten maar moeilijk op papier. Werken op een computer zou een hulp kunnen zijn, maar daarvoor moeten ze kunnen typen!?
   
• Ambassadeur fixatiearme thuiszorg: Steeds meer kwetsbare ouderen blijven thuis wonen, waardoor de vraag naar thuiszorg toeneemt. Deze personen hebben een verhoogde kans op het gebruik van fysieke fixatie omwille van hun toegenomen afhankelijkheid. Hierdoor worden zorgverleners in de thuiszorg, samen met mantelzorgers, steeds meer geconfronteerd met situaties waarbij iemand wordt vastgebonden, de kamerdeur op slot gaat, personen worden afgezonderd, remmen op de rolstoel gaan, of een voorzettafel wordt gemonteerd (...). Deze vrijheidsbeperkende maatregelen brengen fysieke en mentale gevolgen met zich mee voor de persoon die gefixeerd wordt. Zo ontstaan angsten, doorligwonden en incontinentie problemen. En niet zelfden ervaart ook de mantelzorger of de zorgverstrekker gevoelens van woede en onmacht.
   

• Experte valpreventie: Vaak zijn ouderen zich nog te weinig bewust dat vallen een probleem is en dat preventie ervan mogelijk is. Gedachten zoals ik ben te oud geworden, er is niets meer aan te doen, of vallen overkomt mij niet, belemmeren de ouderen vaak om iets aan hun valrisico te (laten) doen. Een valpartij kan tot ernstige gevolgen leiden zoals verstuikingen, snijwonde, tot zelfs een breuk. Maar ook psychologisch kan een val je breken. Na een val ben je niet zelden angstig om nog een keer te vallen, je zelfvertrouwen wankelt en je wordt afhankelijker van de mensen rondom je.  Maar…, hoe jonger je start met preventie, hoe lager het valrisico. Genoeg redenen dus om vallen te voorkomen.
   
• Aangepast en veilig thuis (blijven) wonen: Hulpmiddelenadvies en woningaanpassingen in samenwerking met een collega-aannemer voor grote badkamer- en keukenaanpassingen.
   
• Vormingen op maat: Valpreventie, fixatiearme thuiszorg. Voor meer informatie, aarzel dan niet om contact op te nemen.