Nelly Kemels over Thuiszorg

Ik ben al een heel tijdje ‘patiënt’ bij Campus Dommelhof Thuisverpleging. Ik woon alleen, maar schoof uit bij het nemen van een bad. Mijn twee onderste wervels schoven in elkaar met als resultaat dat ik sinds toen steeds een korset moet dragen…

Jammer voorval, goede zorgen

Door dit spijtig voorval belandde ik in het ziekenhuis. Toen ik het ziekenhuis mocht verlaten nam de sociale dienst, in samenspraak met mijn zoon, contact op met Campus Dommelhof. Aangezien ik niet meer volledig zelfstandig kan handelen werd er thuisverpleging opgestart. Ik heb hier nog geen seconde spijt van gehad. “Het duurt maar twintig minuutjes om mij te verzorgen en iedereen is vriendelijk. Een grote hulp voor me!”

Meteen aan de slag

Al 5 jaar lang komen de verpleegsters elke ochtend langs om me te helpen bij het wassen en kleden. Ik zet alles steeds klaar zodat de meisjes meteen aan de slag kunnen. ’s Avonds kleed ik me zelf uit, hier heb ik geen extra hulp bij nodig. Indien dit later wel noodzakelijk is, weet ik dat ook dit geen probleem vormt. “Een groot pluspunt: als ik een goede dag heb en geen hulp wil, kan ik steeds makkelijk afbellen. ”

Vriendelijke uitnodiging

Als er grote activiteiten in het woonzorgcentrum worden georganiseerd word ik altijd uitgenodigd. Zo ga ik bijvoorbeeld naar het tuinfeest, de barbecue,… Ik behoud op deze manier mijn sociale contacten. Gelukkig kan ik rekenen op een goede vriendin die me dan brengt. Ik krijg elke maand een activiteitenkalender, dus als ik ergens aan wil deelnemen, kan ik gewoon gaan.

“Als er ooit iemand van mijn vrienden verzorging nodig heeft, dan raad ik Dommelhof zeker aan!”